Forenzentaks: symptoombestrijding.

 

In het gedeeltelijke begrotingsakkoord van de PVDA en VVD is de forenzentaks gesneuveld. Groene organisaties buitelen over elkaar heen om dit een gemiste kans te noemen.

Als we wat dieper in gaan zoomen is de vraag gerechtvaardigd of het doel, minder reizen wel verwezenlijkt kon worden en of er geen alternatieven te verzinnen zijn die een veel groter effect sorteren.

 

 

Werklocaties zijn in Nederland flink geconcentreerd met name in de Randstad en verspreid over het land in daartoe aangewezen industrie- of grote kantoorterreinen.

Een gezin met een modaal inkomen kan zich geen woning in de Randstad veroorloven.

Inmiddels staat ongeveer een kwart van de hypotheken onder water waardoor de bewoners 'vast' zitten aan hun woning en geen kant op kunnen.

Bij een forenzentaks wordt uitgegaan van het principe dat straffen leidt tot een gedragsverandering. Indien de gestrafte echter geen andere optie heeft, werkt dergelijk beleid verlammend buiten dat het onrechtvaardig is.

 

De forens zou de auto kunnen laten staan en met het openbaar vervoer kunnen reizen ware het niet dat het OV kwalitatief niet voldoet. Een gemiddelde berekening over heel Nederland laat nog steeds zien dat een reis met het OV twee maal zoveel tijd opslokt als met de auto.

 

Er zullen weinig forenzen zijn die er bewust voor kiezen op afstand van hun werk te gaan wonen, dus waarom niet eens kijken hoe je belemmeringen opheft voor arbeid dichter bij huis?

 

Een greep uit de alternatieven:

 

Thuiswerkrecht. Veranker in de wet dat een werknemer in functies die dat toelaten bijvoorbeeld 2 dagen in de week thuis mag werken. Wettelijke verankering is nodig omdat het 'boven op de lip' van de werknemer zitten een managementkwaal is die moeilijk uitroeibaar blijkt te zijn terwijl hier geen enkele wetenschappelijk onderbouwde rechtvaardiging voor is wat betreft productiviteit van de werknemer. Sterker nog, een werknemer die het vertrouwen krijgt, is een gelukkiger werknemer.

 

Er is in vooral administratieve functies geen reden waarom een medewerker niet met een inlogtoken meerdere dagen per week thuis zou kunnen werken indien het geen banen met een hoog veiligheidsniveau betreft.

 

Brede bestemmingsplannen. Gemeenten en ook provincies zouden de teugels flink kunnen laten vieren waar het de inrichting van de openbare ruimte betreft. Gemixte bestemmingsplannen geven deze organen de ruimte om flexibel in te spelen op wensen van ondernemers en burgers qua vestiging en bedrijfsvoering vanzelfsprekend binnen de kaders van de wet en in overleg met de bewoners waarbij duurzaamheid topprioriteit zou moeten hebben.

Dit komt vooral ook de krimpregio's ten goede. Als er boerderijen, kantoren, scholen leegstaan zou het bijvoorbeeld mogelijk moeten zijn om deze te herbestemmen zonder ellenlange bestemmingsplanwijzigingen; deze zouden hierin reeds moeten voorzien.

De drempel voor het opstarten van kleinschaliger bedrijfjes door burgers zou door deze maatregel flink verlaagd kunnen worden.

 

In dit kader past ook een andere visie op grondexploitatie waarbij burgers en ondernemers veel meer ruimte wordt geboden om gezamenlijk activiteiten te ontplooien zonder dat de gemeente de ruimte reeds voorverkaveld heeft.

Het kan en mag niet zo zijn dat de toch al zo summiere ruimte die wordt toegekend aan woon-werk combinaties bijvoorbeeld geen speeltuintje mogen bevatten omdat dit niet in de gemeentelijke 'visie' past.

Kortom; neem een faciliterende rol als gemeente of provincie waar het ondernemende burgers betreft in plaats van een belemmerende.

 

Ik zou hier graag een brede discussie over opstarten omdat het mijns inziens in de ingrepen aan visie ontbreekt. Het ingrijpen op symptomen neemt de oorzaken niet weg.