Aanbevelingen Cohen zijn fout

 

Na de rellen in Haren heft de commissie Cohen uitgebreid onderzoek gedaan waaruit de conclusies zijn dat er nogal wat fouten zijn gemaakt door de burgemeester en politie. In de aanbevelingen is de standaard Pavlov reactie nog meer toezicht op sociale media om sneller in te kunnen grijpen. De overheid stelt zich daarmee op als vijand van het volk. Het had ook heel anders gekund.

 

Deïndividualisatie

Ergens in de jaren 80 is het idee ontstaan dat groepen mensen een gevaar voor de openbare orde zijn en dat groepsvorming vooral zoveel mogelijk voorkomen moet worden.

Natuurlijk is uit de sociologie het deïndividualisatie proces een bekend fenomeen. Binnen een groep zijn personen tot veel extremer gedrag in staat dan ze als eenling zouden vertonen. Wat echter ook een gegeven is bij escalaties, is dat enerzijds deze sneller en vaker optreden als de groep gefrustreerd wordt door gecreëerde omstandigheden en anderzijds dat aanwezigheid van politie en ME sneller tot een grimmige explosieve situatie leidt.

De frustratie en de gezag component zijn het duidelijkst zichtbaar in gewelddadige groepsgedragingen rond voetbalwedstrijden.

 

Bij festivals echter, waar toch ook een hele grote groep mensen bij elkaar is zie je zelden tot nooit gewelddadig groepsgedrag. De ‘wij tegen hen’ component ontbreekt evenals frustratie. ‘Wij’ zijn allemaal bij het festival om een feestje te hebben. In een dergelijke setting zie je dat er een groot zelfreinigend vermogen is binnen de groep. Iemand die zich agressief gedraagt verpest immers ‘ons’ feestje; die wordt vanuit de groep gecorrigeerd. Het blijft gaan om hooguit een paar vervelende individuen die bij wijze van spreken onder applaus worden verwijderd door beveiligers.

Toch heeft het idee postgevat dat groepsvorming voorkomen dient te worden. Dat begint al in het klein waarbij je bijvoorbeeld in je eigen wijk niet eens gezamenlijk mag bbq’en zonder een vergunning aan te vragen.

In de aanbevelingen van Cohen zie je dezelfde mantra terugkeren; de angst regeert. Groepsvorming is gevaarlijk, sociale media moeten in de gaten gehouden worden en bij elk idee van gezamenlijk iets leuks ondernemen dient er stante pede repressief opgetreden te worden, want Haren nooit meer!

De oplossing voor de gecreëerde problematiek lijkt echter te wijzen op een hele andere aanpak.

 

Joepie, een spontaan feest; een kans!

De situatie ontdoen van de ‘wij-zij’ component en van frustratie was voldoende geweest om de escalatie te voorkomen.

De gemeente had een geweldig spontaan feest logistiek kunnen faciliteren. De gemeente had onderdeel kunnen worden van ‘wij’ door zich op sociale media tussen de jeugdigen te mengen. Niet als sturend overheidsonderdeel maar als faciliterende mede organisator. Had de aanstaande bezoekers gevraagd naar ideeën voor het feest. Ongetwijfeld was er iets uitgekomen in de trant van muziek, dansen, wat lekkers te eten, sanitaire voorzieningen en dergelijke.

De potentiële bezoekers zouden de gemeente geprezen hebben al voordat het feest begon:’Wow, wat een gave gemeente!’ Het ‘wij’ gevoel zou dan al zijn ontstaan.

Een paar klerenkasten als beveiligers erbij om mogelijke opstootjes te sussen en je had gewoon een geweldig spontaan verjaardagsfeest annex festival gehad.

Haren zou in heel Nederland bekend hebben gestaan als een goed georganiseerde gemeente; een gemeente die burgers faciliteert.

 

De mens is nu eenmaal een sociaal dier; we organiseren ons graag in groepen om leuke dingen te doen. Repressief beleid leidt alleen maar tot een sterker ‘wij-zij’ gevoel, meer frustratie en dus meer geweld.